Christoph, met CH en PH, zonder e

Het verhaal van Christoph.

Een kind van de late seventies: in 1979 ziet Christoph het levenslicht. Geboren en getogen in Gent.

De liefde voor het kappersvak kwam er niet zomaar. Eerder uit gemak dan uit overtuiging koos Christoph voor de kappersopleiding waarvoor hij eind jaren negentig zijn diploma behaalde. Het was pas toen hij aan de slag was gegaan bij de Nederlandse kappersgroep Kinki Kappers dat hij de smaak te pakken kreeg. Zijn toenmalige baas en mentor nam hem mee naar een kappersshow waar ook het team van Vidal Sassoon aanwezig was. Het kippenvel stond op zijn armen en hij was verkocht.

Na enkele heel creatieve jaren bij Kinki Kappers, waarbij hij onder andere werkte in Amsterdam, Maastricht en uiteindelijk ook Antwerpen, kwam hij terecht bij zijn laatste baas en mentor Koen van de toenmalige Hair Garage. Eerst nog in de Kammenstraat en later op de Italiëlei. Het is mede dankzij Koen dat Christoph de stap heeft durven zetten om zijn eigen zaak op te richten, niet ver van de Italiëlei.

De gewezen Gentenaar had ondertussen in Antwerpen ook al een tijdje de liefde (en zoveel jaar later 3 prachtige dochters) gevonden. Reden te meer om te blijven.

Een goede vakman

Inspiratie

Christoph laat zich inspireren door de Engelse stijl van haarpioneers zoals Vidal Sassoon en later ook Tim Hartley en Allilon, waarbij de fysieke kenmerken van de klant centraal staan en waarbij gewerkt wordt vanuit de drie basisvormen uit de geometrie: de cirkel, de vierkant en de driehoek.

“Een kapsel is iets unieks: iedereen is anders, de structuur en inplanting van het haar verschilt, de dikte, de vorm van het hoofd en het gezicht… Daar moet je je door laten leiden en zo wordt het iets heel individueels.”

Christoph houdt van een scherp randje, maar wil niet naar buiten komen als een extreme kapper. De techniek en de vorm, daar draait het om. En die vorm knip je, die droog je niet! Als je rekening houdt met de natuurlijke elementen van het haar, dan hoef je met het drogen niets meer te forceren.

Het verhaal van Cutting Edge start in 2007…

Op vrijdag 13 april 2007 opent Cutting Edge zijn deuren op de Paardenmarkt. Uitgerekend op nummer 13. En ook het vaste telefoonnummer verwijst er naar en zelfs het ondernemingsnummer. Dit kon geen toeval meer zijn. Gelukkig is 13 in China wél een geluksgetal, het geeft namelijk goede Feng Shui. De 1 staat voor harmonie en de 3 voor groei.

In het toenmalige kapsalon geen koele, strakke industrial look, maar een gezellige huiskamersfeer met chocoladebruine muren en zachte lampjes. “Naar de kapper gaan is een moment om te ontstressen”, zegt Christoph. “De klanten moeten zich thuis voelen in mijn salon en met een goed gevoel terug naar buiten gaan. Een beetje wellness, ja.”

Een bezoek aan Cutting Edge kan gemakkelijk een uur duren. Christoph werkt alleen en kan daardoor intensief met zijn klanten bezig zijn. Een persoonlijke relatie met hen opbouwen is enorm belangrijk. “Ik wil de mensen die ik knip, ook leren kennen. Die band is nodig om een kapsel na verloop van tijd te laten evolueren. Een kapsel knippen volgens een foto, daar geloof ik niet in. Ik bouw veel liever op lange termijn iets op.”

… en wordt vervolgd in 2021!

2020: Corona is daar. Net zoals zijn collega’s moet Christoph verplicht de deuren een eerste maal sluiten in het voorjaar van 2020. Net op dat ogenblik liep zijn huurovereenkomst op de Paardenmarkt af en had hij een nieuwe stek gevonden in de Aalmoezenierstraat: een lege doos die hij volledig zelf kon afwerken en inrichten. De tijd van sluiting wordt dan ook goed besteed om ervoor te zorgen dat op 13 februari 2021 (daar heb je dat getal weer), de deuren van het gloednieuwe salon opengaan. ‘Wees welkom!’ was de boodschap…

Maar toen sloeg het noodlot toe!

Op maandag 17 mei 2021 komt Christoph als voetganger terecht onder een mobiele kraanwagen van 50 ton. Tegen alle verwachtingen in, overleeft hij dit ongeval maar verliest daarbij wel zijn beide benen en rechteronderarm. Na een kunstmatige coma, een aantal weken op intensieve zorgen en zo’n 20 operaties, verhuist hij eind juli richting revalidatiecentrum RevArte. Een positieve coronatest beëindigt zijn verblijf in het revalidatiecentrum net iets te vroeg, exact 6 maanden na het ongeval. Ondertussen is Christoph terug thuis, (nog) niet aan het werk en volop aan het trainen om zijn levenskwaliteit zo hoog mogelijk te krijgen.

Begin 2023 kon je op VRT Canvas een deel van zijn verhaal volgen: In het TV-programma De Weekenden bracht Joris Hessels acht mensen samen die een jaar lang in 2022 hun lief en leed hadden gefilmd met een kleine camera. Elke twee maanden kwamen ze samen om elkaar beter te leren kennen, naar elkaar te luisteren en elkaars verhaal te begrijpen. En Christoph? Die was één van hen!